Machteloosheid


Het regent
nu al dagen
aan een stuk.
De windstoten
zijn genadeloos hard.
De bomen buigen. 
Sommige barsten.
Sommige breken.
De weerman
weet het ook niet meer.

Ik weet het wel.

De natuur is boos.
We zijn te lang
zonder respect
met haar omgegaan.
Nu is het genoeg.
De natuur is boos
en het verval is begonnen.

Ik ben bang.

Mijn man probeerde
me gerust te stellen
maar dat ging niet.
Hij stuurde me naar de huisarts.
Die wist ook niet
hoe hij mij kon helpen,
maar hij noemde het
een angststoornis
en hij stuurde me naar jou.

Nu zit ik hier,
uitgewaaid
en nat van de regen
-sorry voor je tapijt.
Hoor je de regen tegen de ruiten kletsen?
Hoor je de wind in de schouw loeien?
Dat is echt loeien, he,
niet gewoon huilen.

Ja, dat maakt me dus bang,
maar nu zit ik hier,
en ik vraag me af,
hoe je mij
van mijn angst
af gaat helpen.